De LC schrijft op 17 februari over het verzet van omwonenden tegen de stal met ‘Thialfachtige proporties’ ten westen van Oudemirdum. Los van de – wat de PvdA betreft – terechte vraagtekens die gesteld worden bij de mogelijkheden die het bestemmingsplan biedt, gaat het hier ook om een principieel punt: hoe brengen we balans tussen kwaliteit van het landschap en economische activiteiten?
Aan de rand van het Jolderenbos staat de Gaaikemabank. Dit gemeentelijke monument werd in 1925 geschonken aan burgemeester Gaaikema door de inwoners van zijn gemeente Gaasterland. Zij waren de burgemeester dankbaar dat hij, in een periode dat er sprake was van flinke ontbossing in hun gemeente, ervoor zorgde dat diverse stukken bos werden aangekocht om deze te behouden voor het gebied. Wanneer je vandaag de dag op deze bank gaat zitten, kijk je vanuit het bos naar een glooiend landschap en daarachter het IJsselmeer. Over niet al te lange tijd heb je vanaf het bankje ook zicht op een megastal. Een complex van 60 bij 40 meter en 10 meter hoog. Dit is het tienvoudige van de huidige bebouwing (een traditionele boerderij).
Wat de PvdA betreft is het voortaan afgelopen met het automatisch plaats bieden aan dit soort gebouwen in het landschap van De Fryske Marren. Wij zijn het helemaal eens met de bezwaarmakers dat gebouwen zoals deze niet passen in kwetsbare landschappen. Zeker niet op een plek waar bosrijk gebied overgaat naar een open landschap met de weidsheid van het IJsselmeer. Hoewel er nog bezwaren lopen tegen de vergunning, is er inmiddels al wel een nieuwe toegangsweg met verlichting dwars door het weiland, in ontwikkeling. Een ontwikkeling die ingaat tegen de uitgangspunten van de ontwerp omgevingsvisie: ‘donker waar het kan, licht waar het moet’.
De open plekken die er zijn, hebben we te koesteren. Ons landschap is ons goud! Dat betekent ook dat we het instrumentarium moeten hebben om dit soort verrommeling van het landschap tegen te gaan. In voorgaande collegeperiodes is helaas binnen bestemmingsplannen de ruimte gecreëerd om agrarische bouwvlakken helemaal vol te bouwen, om vervolgens te eindigen met een soort Thialf aan het IJsselmeer.
De PvdA De Fryske Marren zal zich hard maken voor een wijziging in het bestemmingsplan. Hierdoor kunnen extreem grote gebouwen niet zomaar worden neergezet. Dit doen we in combinatie met een landschapsbeleidsplan waar de activiteiten van alle gemeentelijke beleidsterreinen aan getoetst moeten worden. Zodanig dat telkens de vraag gesteld moet worden: welke impact heeft deze beslissing op ons landschap. En we niet met bouwprojecten geconfronteerd worden die in geen verhouding staan tot de omgeving. Wat betreft gebouwen met een agrarische bestemming valt er in de komende periode voldoende vrij. Dus als het aan de PvdA ligt kijken we voortaan vooral naar dat soort plekken voor nieuwe stallen. Ter grootte van een shorttrack baan ofzo.
Sippy van der Meer
Lijsttrekker PvdA De Fryske Marren
